معنی نکته دان در فرهنگ فارسی عمید

شخص زیرک و بافراست که خوب و بد را تمیز بدهد، نکته شناس

معنی نکته دان در لغت نامه دهخدا

کسی که دارای تمیز باشد و خوب و بد را از هم جدا کند و بافراست باشد. (ناظم الاطباء). آنکه نکته های باریک و لطیف داند و درک کند. (فرهنگ فارسی معین). که درک کنایه و ایما و اشاره کند:، ملک باراستی باید ملک با داد و دین شاید، ملک باید که اندر هر طریقی نکته دان باشد.، فرخی.، به گاه هجو مرا فحش گفتن آیین نیست، که همچو من به ادب کلک نکته دان من است.، خاقانی.، زآن یار دلنوازم شکری است با شکایت، گر نکته دان عشقی خوش بشنو این حکایت.، حافظ.، بر بساط نکته دانان خودفروشی شرط نیست، یا سخن دانسته گو ای مرد عاقل یا خموش.، حافظ.، گفتم به نقطۀ دهنت خود که برد راه، گفت این حکایتی است که بانکته دان کنند.، حافظ.، اگر روی سخن در نکته دانی است، زبان رمز و ایما خوش نشانی است.، وحشی

معنی نکته دان در فرهنگ لغت هوشیار

شخص زیرک و با فراست که خوب و بد را تشخیص دهد

معنی نکته دان در فرهنگ واژه مترادف متضاد

باهوش، ظریف، نکته سنج، نکته سنج

معنی نکته دان - جستجوی لغت در جدول جو

نکته دان

فرهنگ فارسی عمید

نکته دان

لغت نامه دهخدا

نکته دان

فرهنگ لغت هوشیار

نکته دان

فرهنگ واژه مترادف متضاد

نکته دانی

در امری دقت و باریک بینی کردن، مراقبت از امور جزئی، کنجکاوی، هوشیاری
باریک بینی، موشکافی، خرده بینی، خرده کاری، خرده شناسی، خرده گیری، خرده دانی، نازک بینی، نازک اندیشی، نکته سنجی، ژرف یابی، ژرف بینی، ژرف نگری، غوررسی، مداقّه، تدقیق، تعمّق

در امری دقت و باریک بینی کردن، مراقبت از امور جزئی، کنجکاوی، هوشیاری
باریک بینی، موشِکافی، خُرده بینی، خُرده کاری، خُرده شِناسی، خُرده گیری، خُرده دانی، نازُک بینی، نازُک اَندیشی، نُکته سَنجی، ژَرف یابی، ژَرف بینی، ژَرف نِگَری، غَوررَسی، مُداقَّه، تَدقیق، تَعَمُّق

فرهنگ فارسی عمید

نکته ساز

(عِ)

نکته پرداز. نکته گو. که نکته های لطیف و مضامین دقیق و بدیع به کار برد:
ای چرخ مشعبد چه مهره بازی
وی خامۀ جاری چه نکته سازی.
مسعودسعد

لغت نامه دهخدا

نفت دان

(نَ)

ظرف نفت. مخزن کوچکی که در آن نفت ریزند، جای نفت در ابزار نفت سوز. مخزن نفت بخاری و چراغ نفتی و امثال آن، ظرفی خرد با لوله ای که بفشار (با آن) نفت بر چرخ خیاطی و لولاهای در و امثال آن پاشند. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

کیه دان

(کَ یَ / یِ)

شمعدان، یا قندیل و شمع. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

کره دان

(کَ رَ)

قریه ای است یک فرسنگی تل بیضا. (از فارسنامۀ ناصری)

لغت نامه دهخدا

نامه دان

(مَ / مِ)

جزوکش. جزودان. تبنگوئی که مکتوبات را در آن میگذارند. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

نکته بین

(نُ / نِ / نَ)

آنکه اعتراض می کند و ایراد می گیرد. (ناظم الاطباء). رجوع به نکته گیر شود، که دقایق و نکات و ریزه کاری های کاری یا سخنی را درمی یابد

لغت نامه دهخدا

نکته چین

(پَ)

آنکه خجک و نقطه می گذارد، آنکه اعتراض می کند. (ناظم الاطباء) ، ناقد. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

نکته یاب

(مِ طَ لَ)

نکته فهم. دقیقه شناس. که فهم سخن و کنایت کند

لغت نامه دهخدا

نکته دانی

(نُ تَ / تِ)

عمل نکته دان. فراست. هوشمندی. زیرکی. نکته دان بودن. رجوع به نکته دان شود: دیباچۀ مجموعۀ نکته دانی. (حبیب السیر ج 3 ص 1). و به نیزۀخطی قلم اقلیم نکته دانی بگرفت. (حبیب السیر ص 123)

لغت نامه دهخدا